Nasze odpowiedzi w tych trudnych chwilach pozwalają dzieciom poznać sposoby reagowania i spotykania się z własnym gniewem, bezradnością czy bólem. Bogaty wachlarz dziecięcej ekspresji emocji oraz jej intensywność wywołują w dorosłych różnego rodzaju odczucia. Zazwyczaj frustrują, budzą sprzeciw i niepokój. Odruchowo chcemy te nieprzyjemne w nas odczucia zatrzymać, odepchnąć lub pozbyć się ich jak najszybciej. Zazwyczaj sami nie wiemy, jak w takich sytuacjach zadbać dobrze o siebie, a tym bardziej o dziecko. A to dlatego, że sami mamy często trudność z poradzeniem sobie z samoregulacją. Mogą pojawiać się w nas dodatkowo surowe samooceny i oczekiwania, że jako rodzice powinniśmy zawsze wiedzieć i umieć sobie poradzić z własnym dzieckiem, ale tak przecież nie jest.
Tego rodzaju sytuacje stają się dla nas szczególnie trudne, jeśli dorastaliśmy bez nazywania emocji. Co możemy zrobić teraz, dla siebie i naszych dzieci? Nigdy jest za późno, aby wejść na ścieżkę samoregulacji, która prowadzi poprzez zatroszczenie się o siebie. Aby to zrobić, musimy nauczyć się, jak w miejsce reagowania wybrać właściwą odpowiedź - przyglądać się sobie i pozwolić na autorefleksję, wyjść z automatycznych i nawykowych reakcji czy działań.
W procesie rozwijania świadomości nabywamy nowych umiejętności spotykania się ze swoimi emocjami, a następnie z emocjami innych, którzy potrzebują naszego wsparcia. Zadbanie o siebie polega na życzliwym, wolnym od sądów wglądzie w nasz wewnętrzny krajobraz. Jak zaczynamy spotykać siebie z tego miejsca, wszystko zaczyna się zmieniać, a ponieważ życzliwość względem siebie może być obcą i radykalną dla nas ideą, robimy to stopniowo. Na poziomie fizjologicznym, tworzymy nowe połączenia nerwowe czyli budujemy nowe ścieżki neuronalne, aktywując obszar w naszym mózgu, który umożliwia nam życzliwe i troskliwe spotykanie się ze sobą, a następnie z innymi. W zależności od tego na ile empatyczny był nasz dziecięcy świat, podążanie ścieżką samoregulacji może przychodzić łatwiej lub stanowić wyzwanie, jednak neuroplastyczność naszego mózgu pozwala każdemu na budowanie obszarów odpowiedzialnych za troskę, ciepło i nawiązywanie bezpiecznych oraz trwałych relacji.
Trening uważności i współczucia jest praktycznym podejściem do codziennych ludzkich wyzwań - dzięki swojej uniwersalności i potencjałowi do samouzdrawiania stał się tak popularny wśród ludzi na całym świecie!